Todas las entradas de: secretario

Zu zara

Euri berria bezala, zara zu
uda berriakin jetsia
umetxoaren irria,
zara zuta horrela agurtzen zaitut.

Nere itxaropen bizia, zara zu
pago sastraiakin ernea.
Erbi gaztea bezala, zara zu
ta horrela agurtzen zaitut.

Zu zara erreka garbian ura.
Zu zara ni estaliko nauan lurra.
Zu zara etxe barrenean sua.
Zu zara nerea izateko sortua

Nere gauan olerkia ta soinu
amets eroaren jabea.
Ifar izarra bidean,
zara zu ta horrela agurtzen zaitut.

Zu zara erreka garbian ura.
Zu zara ni estaliko nauan lurra.
Zu zara etxe barrenean sua.
Zu zara nerea izateko sortua.

Goizaldean

Hermen da goiztiria

ilunpea urratu nahian

jolea atarian

lo beteak esna dadien.

Oi epelaren zokoan

utzi ditut nagiak.

Argitu zaizkit begiak

egun senti garbian.

Bihotzez abesten det

egun sentia lehioan

gaur nere bizi goseak

zabalik ditu hegoak.

Zozoa gora ta behera

ume irriak kalean

mendi gainean gazteak

amets bikainak airean.

Bihotzez abesten det

egun sentia lehioan

nere herriaren giroa

gaur oberatzera goaz.

Utzi malkoak alboan

zaindu begiak legor

idekitzatzu besoak

egun berria dator.

He aquí la amanecida

irrumpiendo en la oscuridad.

Las esquilas repican

despertando a los adormilados.

En el fondo del lecho

he dejado mi abandono

y los ojos se me han encendido

con la limpia luz del alba.

Canto de corazón

al amanecer que asoma en mi ventana

y mis ansias de vivir

abren sus espléndidas alas.

Juguetea el tordo,

los niños sonríen en la calle,

los jóvenes escalan las montañas

dejando volar sus ilusiones.

Canto de corazón

al amanecer que asoma en mi ventana

porque hoy colaboraré

mejorando el destino de mi pueblo.

No llores,

mantén secos los ojos

y abre tus brazos

para recibir al nuevo día.

Nere mirentxu maitea

Maitasunaren aitormen larri

nere ohiuak zinzarri

itxaro gabe, nigarra murritz

basomortuan kabarrik.

Nere amorea, ardi gaztea

ernegarazita ilunpean.

Atoz, ba da, atoz, goiko artaldera

nere Mirentxu maitea.

Izan gaur neretzat larre asea,

nere egarriaren bakea,

nere osagarri, nere eztia,

nere Mirentxu, maitea.

Mis lamentos son las esquilas

que denuncian mi amorosa angustia.

Vivo solo en el bosque,

sin esperanzas, presto al llanto…

Mi amor es una joven oveja

desesperada en la oscuridad.

Ven, pues, ven al redil del monte alto,

querida Mirenchu mía.

Sé para mí el pasto colmado,

el equilibrio de mi sed,

mi complemento, mi miel,

querida Mirenchu mía.

Lo kanta

Ixilik soinu denak,

ixilik txoriak,

umetxoak entzun dezan

amaren ipuina.

Itzal izar eta hilargi

bildu lehiatilak

sorgintxoek ez gaitzaten

ezagutu bihar.

Piztiak bildu dira

ilunabarrean

leizzpeko gelatxoan

epel epelean.

Bihar arte amaitu dira

enararen ohiuak

erbotxoaren jolasak

kukuen irriak.

Loo, lo, umetxoa,

loo, lo, lo, lo.

Ttunkurrunkunttun

zozoak dio.

Amaren magalean

egin zazu lo.

Gau guztian

zurekin nago.

Que callen las músicas,

que callen los pájaros

para que el niño escuche

la fábula que le cuenta su madre.

Apagad las estrellas y la luna,

entornad los postigos

para que las brujas no nos conozcan

cuando la luz se haga mañana.

Los zorros se han reunido

a la anochecida

al calor de su dormitorio

en el hueco de la cueva.

Hasta mañana terminaron

los gritos de las golondrinas,

los juegos de las liebres

y las risas del cuco.

Duerme, duerme, niñito,

duerme, duerme…

El tordo está cantando:

ttunkurrunkunttun.

Duérmete

en el regazo de tu madre

que permanecerá contigo

la noche entera.

Oi pello, pello!

Oi Pello, Pello!

Loale nauk eta

¿jinen niza oherat?

Irun ezan eta

gero, gero, bai.

Oi Pello, Pello!

Irun diat eta

¿jinen niza oherat?

Astalka zan eta

gero, gero, bai.

Oi Pello, Pello!

Astalkatu diat eta

¿jinen niza oherat?

Harilka zan eta

gero, gero, bai.

Oi Pello, Pello!

Harilkatu diat eta

¿jinen niza oherat?

Jos ezan eta

gero, gero, bai.

Oi Pello, Pello!

Josi diat eta

¿jinen niza oherat?

Argia dun eta

jin izan bihar.

¡Oh Pello, Pello!

Estoy adormecida y

¿puedo irme a la cama?

Sigue hilando.

Después…

¡Oh, Pello, Pello!

He terminado de hilar y

¿puedo irme a la cama?

Ordena el hilo.

Después…

¡Oh, Pello, Pello!

He terminado de ordenar y

¿puedo irme a la cama?

Enmadéjalo ahora.

Después…

¡Oh, Pello, Pello!

Lo he enmadejado y

¿puedo irme a la cama?

Ahora vas a coser.

Después…

¡Oh, Pello, Pello!

Está ya cosido y

¿puedo irme a la cama?

Se ha hecho de día.

Mañana te acostarás.

Santa Yageda

Zorion etxe hontako denoi

oles egitera gatoz

aterik ate,ohitura zaharrak

aurten berritzki asmoz.

Santa yageda,Santa gidari,

Euskal Herriaren Santa,

onetsi borondate onenakin

eskaintzen dizugun kanta.

Mendian gora,mendian behera,

Galbarioko mendian,

larritasun hontatik atera,

baketu gure Herria.

Zeruko intza mendi gainean,

zantzu oneko mendian,

amustu gure egarri luzea

bizi gaitezen bakean.

Etxe hontako etxeko andrea,

borondate onekoa,

edanak ez badio hondatu

guretzat zuen limosna.

Goanzen mutilak,goanzen hemendik,

hemn ez zegok urdarik.

Etxe hontao gazitegiak

xaguak bakarrik dizkik.

Oi Betlehem!

Oi Betlehem!

Etorri da zure garaia,

oi Betlehem!

Ongi bai ongi disdiratu

zugandik heldu den argiak

betetzen situ bazter guaztiak,

oi Betlehem!

Oh Belén!

Ha llegado tu hora,

¡oh Belén!

Resplandece en la noche

porque la luz que de ti ha nacido

ilumina el mundo entero,

¡oh Belén!

Zenbat bide zure bila…!

Jaso zubia

itxas zabalaren

ertzetik ertzera

zu alde batean

ta ni bestean ez gaiten

egon minez.

Ilunpean, ¡zenbat bide zure bila!

Nortasunaren

oharmen argia

egarri luzearen

sendagarria.

Atoz, zure zai nago eta

zure ezpain beroetan

zure gogoz aseta.

Sortu zinaden

elurti beltzean

larros muxu gorri

arantza gabea

ta ni zure zai nengoen

maite minez.

Ilunpean, ¡zenbat bide zure bila!

Ametz eroa

bihotzaren mami

zabalik hegoak

asmoa nahikari.

Atoz, zure zai nago eta

zure ezpain beroetan

zure gogoz aseta.

Levanta un puente

de costa a costa

sobre el ancho mar

para evitar que tú en una esquina

y yo en la otra

sigamos sufriendo.

En la oscuridad, ¡cuánta distancia para encontrarte!

Limpio objetivo

de mi personalidad.

Alivio y calma

de mis deseos.

Ven, te estoy esperando

para colmar mi ansiedad

en tus cálidos labios.

Naciste

bajo el cierzo invernal,

rosa de rostro colorado,

y sin espinas,

y yo te esperaba

amoroso.

En la osciridad, ¡cuánta distancia para encontrarte!

Loco sueño

de mi intimidad

con las alas abiertas

a la esperanza y al deseo.

Ven, te estoy esperando

para calmar mi ansiedad

en tus cálidos labios.